25-11-2013

Vanmorgen ben ik om zes uur wakker. Ik ontbijt samen met de drie mensen uit Zwitserland en we spreken voor vanmiddag af bij het Kasteel. Marie voelt zich nog niet goed. Ze gaat niet mee werken helaas. Na het ontbijt vertrek ik naar Solace Junction. Vanuit daar wandel ik naar de Day Care voor een nieuwe werkdag. Vandaag geef ik samen met Margeret 'Math'. De opdracht is ingewikkeld en dat merk ik helemaal als ze aan de slag moeten. De kinderen vragen steeds om hulp maar ook met uitleg lukt het hun niet om de opdracht te maken. Later mag ik de opdracht gelukkig iets simpeler maken en hebben ze na twee uur hun werk af. Tijdens play time doen we een verstop spel en vertel ik een verhaal. Ze genieten daar volop van! Daarna weer aan het werk, nu bezig met een biologie en schrijfopdracht. Ook deze opdracht is lastig. En voor mij is het lesgeven soms erg lastig omdat de kinderen momenten over me heen walsen. Ze voelen dat dit kan omdat ik ze niet zal straffen. Ze weten dat wanneer ze niet naar Margeret (de kinderen noemen haar 'mammie') luisteren ze hiervoor gestraft worden door middel van een tik, niet mogen spelen of in de hoek zitten. Dit hoort bij de Ghanese cultuur.
Margeret vraagt of ik een tekening wil maken van de speelruimte en even later komt er iemand kijken wat er mogelijk is en wat het gaat kosten. Hier zal het doel 'Remke goes to Ghana' in investeren. Om kwart over 1 is er geen werk meer en word ik naar huis gestuurd. Opfrissen en dan op zoek naar Christine, Isabelle en Peter. We drinken op het terras wat en gaan later naar het strand voor zon, zee, wind en leuke gesprekken! Om half zes zijn we terug bij Molly. Samen eten en natafelen. Dan belt Manon, fijn om weer even bij te kletsen! Terug aan tafel nog lang gekletst, George is er bij komen zitten en hij vertelt over Ghana. Om negen uur kruip ik mijn bed in. Oja, goed nieuws. Ik kan eindelijk smsjes sturen en ontvangen op mijn eigen nummer! Hij doet het!